Comentario do mapa do tempo en superficie: Anticiclón de verán

Temos dous mapas, un sinóptico de superficie e outro de altura, correspondentes ao 7 de setembro de 1977, que recollen unha situación frecuente no verán que é o dominio das altas presións sobre a península que imos comentar a continuación.

No mapa de superficie vemos que hai un anticiclón moi potente, de 1028 mb, ao oeste da península, o anticiclón das Azores, un centro de altas presións que se achega a nosa península no verán, mentres que as frontes que inestabilizan o norte de Europa están moi lonxe da nosa latitude polo que a estabilidade está garantida en toda a xeografía peninsular. O aire que chega á península é do nordés, suave e seco. Esta cuña anticiclónica presenta unha separación das isobaras indicativa dun modesto gradente de presión polo que deducimos que os ventos serán suaves. A masa de aire que se achega a nós é de tipo tropical, cálida e seca.

Se observamos o mapa de altura, que busca a topografía dos 500 mb, vemos que as isohipsas, que delatan o paso do Jet stream, teñen un fluxo zonal que afecta ás Illas Británicas e Países Baixos ou Alemania polo que a inestabilidade está lonxe da nosa latitude como é propio no noso verán onde por mor do balanceo estacional a traxectoria da corrente en chorro é zonal e localizada en latitudes septentrionais de Europa. No mapa de altura observamos tamén un embolsamento de aire frío na latitude de Canarias que pode xerar precipitacións nas illas orientais do arquipiélago.
O resultado desta situación é un tempo seco e soleado en toda a península, moi estable, que fai que o termómetro vaia en ascenso.