Modelado cárstico

O termo cárstico procede da rexión croata de Karst onde se dan unha serie de formas do relevo derivadas da meteorización da rocha calcaria.
A calcaria é unha rocha sedimentaria que se orixina en ambentes mariños, nas cubetas sedimentarias, onde se foron acumulando organismos procedentes da explosión de vida cámbrica que quedaron litificados. Está constituida por carbonato cálcico
A España calcaria está localizada nas áreas montañosas pregadas despois da oroxenia alpina (Cordilleira Bética, Prepirineo, Montes Vascos, Sistema Ibérico e parte oriental da Cordilleira Cantábrica) onde había unha potente coberteira de sedimentos calcarios.
Esta rocha é moi soluble en contacto coa auga polo que se produce unha meteorización química que acaba por crear unha serie de formas:
As dolinas: son depresións de tipo cóncavo que se forman sobre a rocha cando a auga se estanca e que poden acadar grandes dimensións. Cando se enlazan unhas coas outras aparecen as uvalas.
Os poljés: Son depresións alongadas de fondo plano enmarcadas por vertentes abruptas por onde circula a auga ata un sumideiro (pónor) por onde a auga se mete cara o interior
Os lapiás: serie de acanaladuras alongadas sobre a superficie da rocha separados por tabiques moi agudos
As simas: Se esa descomposión alongada sobre a rocha acada un notable desenvolvemento pode ocasionar unha depresión de paredes verticais
As fouces: vales de paredes verticais orixinadas pola erosión fluvial
As covas con estalacitas e estalagmitas.
Nas áreas de rochedo calcario son frecuentes as infiltracións dos cursos de auga que circulan en profundidade dando lugar a esas galerías subterráneas que lugo agroman á superficie.